پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

یکی از نکات جالب‌توجه در آثار مارک فیشر، پایبندی وی به ایده ایجاد آگاهی طبقاتی است. به نظرم شعار‌های مربوط به مسئولیت‌تراشی با اخلاقیات نئولیبرال-فردگرایانه گره خورده است، اخلاقیاتی که تلاش دارد مشکلات اجتماعی، سیاسی و نقایص و کمبود‌ها را بر شانه افراد بیندازد.

جودی دین نظریه‌پرداز سیاسی و متفکر 56ساله آمریکایی است که در «کالج هوبارت و ویلیام اسمیت» نیویورک علوم سیاسی تدریس می‌کند و سردبیر مجله «Theory & Event‏‏» است. او نظریه‌ شناخته‌شده‌ای دارد به نام «سرمایه‌داری ارتباطی». در نظر او، سرمایه‌داری و دموکراسی در یک شکل واحد نولیبرالی ادغام شده‌اند. او این تصور را که صرف وبلاگ‌نویسی یا توییت‌کردن، کامنت‌گذاشتن در وب‌سایت‌ها و چت‌روم‌های اینترنتی فی‌نفسه مداخله و کنشی سیاسی است از ریشه نقد می‌کند و معتقد است بخشی از جریان چپ‌ به‌جای شیوه سازماندهی و درک عمیق وضع موجود، مسحور چیزی شده‌ که او «سرمایه‌داری ارتباطی» می‌نامد؛ یعنی تمایل به گردش و انتشار بیهوده اخبار به خاطر نفس این گردش.

«دگرسنجی» کوجین کاراتانی مفیدترین و مهم‌ترین کتاب فلسفه/نظریه است که این ایام خوانده‌ام. (ممنونم از جودی دین به خاطر اشاره به این کتاب و ژیژک به خاطر نوشتن مطلبی درباره آن). منظورم این است که مفید و مهم برای من؛ ممکن است کانون توجه کتاب برای کسانی که دل‌مشغولی‌های خاص مرا ندارند زیاده تخصصی و محدود باشد. سال‌های سال است می‌کوشم شیوه‌هایی بیابم که مارکس را به کانت پیوند بزند: این دقیقا کاری است که کاراتانی در اینجا می‌کند.